DOI 105152turkjradiol201892818 - PDF document

1 60 ® DOI: 10.5152/turkjradiol.2018.9281
60 ® DOI: 10.5152/turkjradiol.2018.92818 Tükürük bezi tümörleri ba-boyun bölgesi tümörlerinin 61 nü göstermede ultrasonogra ve bilgisayarl tomograye göre daha üstündür. MRG ile veriler (lezyon morfolojisi, sinyal intensitesi ve kontrastlanma paterni vs.) bir araya getirilse de benign ve malign lezyonlar arasnda örörüö-rün mikro-dolam ve damarlanma zyolojisi hakknda bilgi veren DAG ile elde edilen ADC ölçümünün, benign-malign tümör ayrtansiyele sahip olduunu bildirir çalmalar çalmalar üüüçnedenle DAG görüntüleme teknolojik geliim-lerle birlikte dikkat çekici bir yöntem haline gelmitir. Hzl yöntem (tek nefes tutumunda entegre edilebilen kontrastsz bir tetkiktir. Bu neminde olup daha çok veriye ihtiyaç vardr.bezi tümörlerinin histopatolojik sonuçlar ile konvansiyonel MRG ve DAG bulgular arasndaki iliki ve DAG’nin tanya olan olas katksn saptamak amaçlanmtr.Gereç ve Yöntemedilmi MRG’si bulunan ve parotis bezinde kitlesi saptanan olgular geriye dönük olarak incelendi. Radyoloji bilgi sistemi raporlarntümörü çalmaya dâhil edildi. Ayn bezde tümör deerlendirildi. Ya ve cinsiyeti içeren Archiving and Comunication System”, PACS) üzerinden kitlelerin morfolojik ve sinyal özellikzlm program (Myrian, Imoios, Montpellier, Fransa) araclyla ADC haritas üzerinden Tüm görüntüler 1,5 Tesla MR cihaz (Philips B.V.) ile yüzeyel sarmal (Sense Flex-M coil) kullanlarak elde edilmitir. Tükürük bezi protokoçözünürlüklü), koronal STIR (short tau inversion recovery), aksiyel DW-EPI (diffusion-weighted tu (Tablo 1). ntravenöz opak madde olarak Tüm deerlendirmeler biri 20 yl akn ba-boyun radyolojisi tecrübesi olan ve ikisi lendiriciler deerlendirme öncesinde tümör Türk Radyoloji Derg 2017; 36: 60-8 DW-EPIFAFOV: eld of view; FA: ip angle; TR: time repeat; TE: time echo; K.kalnl: kesit kalnl; YB: ya baskl Tablo 1. T2A sekansta tümörlerin sinyal özelliklerine göre oluturulan alt gruplarn olgu örnekleri 62 arlkl görüntülerde hiperintens sinyal, skça karlalan karma yapdaki kitleleri daha iyi baskn/hipointens içeren, hiperintens içeren/hipointens baskn, pür hiperintens, heterojen ADC (Apparent Diffusion Coefcient) of Interest) çizilerek otomatik olarak hesaplanüzerinden ortalama, minumum ve maksimum ADC deerleri kaydedildi. Tümör ortalama kar parotis bezinden) ölçülen ortalama ADC deerine oranlanarak göreceli ADC deeri statistiksel analiz Statistical Package for Social Sciences version 22.0 (IBM Corp.; Chicago, IL, USA) kullan&

2 #29;larak yapld. Tüm tümörl
#29;larak yapld. Tüm tümörler malign ve benign olmak üzere iki ana gruba ve kendi içinde alt gruplarna ayrld. Ana ve alt gruplarn her biri için ortalama, minimum, maksimum ve göreceli ADC deerlerinin normalize dalma uyup uymad Kolmogorov -Smirnov testi kullanlarak aratrld. Normal dalma uyan deerler “ortalama±standart sapma”, normal dalma uymayan deerler “ortanca lanan iki benign tümör olan pleomork adenom-Warthin tümörü arasnda ADC’nin tüm alt gruplar (ortalama, minumum, maksimum, göreceli) için istatistiksel farkllk aratrlp ROC nlarak ayrm için optimal eik deer bulundu. Normalize dalan gruplar arasnda “Student Türk Radyoloji Derg 2017; 36: 60-8 Tümörler PAWATotalOlgu Says Yab Cinsiyet (E/K) Boyut (mm)b Yera) PA: pleomork adenom; WA: Warthin tümörü; BHA: bazal hücreli adenom; Kist: lenfoepitelyal kist; B.Sit.: benign sitoloji; AKa.: adenokarsinom; SHK: skuamöz hücreli b) Ya ve boyut tümör says birden fazla ise ortalama olarak verilmitir. Tablo 2.Tümör alt gruplarnn demografik ve konvansiyonel MRG özellikleri Sa parotis bezinde Warthin Tümörü tanl kitle, a. T1A, b. T2A, c.DAG, d.ADC, e.Histogram analizi: ADC haritas üzerinde manuel ROI çizilerek çkartlan histogram analiz tablosunda ortalama, minumum, maksimum ADC deeri, g.Göreceli ADC: Tümör ADC / Normal parotis bezi ADC oran. 63 T Test”, normalize dalmayan gruplar arasnda “Mann-Whitney-U” testi kullanld. Optimal eik deerin gruplar ayrmadaki özgüllüü, gatif prediktif deeri (NPD) hesapland. Ya ve tümör boyutu dalm için “ortalama (±standart sapma, minimum-maksimum)” eklinde gösterim tercih edildi. statistiksel anlamllk için Türk Radyoloji Derg 2017; 36: 60-8 Tümör GruplarOrtalama0,5 (0,4-0,9)Pleomork adenomWarthin tümörü+ Lezyon says  5: Normal dalma uyan deerler: ortalama±std.sapma, uymayan deerler: ortanca (25.-75. persentil)+ 2tanca (minimum-maksimum)+ Benign-malign gruplar arasnda ortalama-minimum-maksimum-göreceli ADC deerleri için istatistiksel anlaml farkllk saptanmtr (ADCortalama:[p:0,0005], ADCminimum:[p:0,013], ADCmaksimum:[p:0,001], ADCgöreceli:[p:0,009] / Student T Test).+ Pleomork adenom-Warthin tümörüarasnda ortalama-minimum-maksimum-göreceli ADC deerleri için istatistiksel anlaml farkllk saptanmtr (ADCortalama:[p:0,001], ADCminimum:[p:0,002], ADCmaksimum:[p:0,001], ADCgöreceli:[p:0,001]/Mann-Whitney-U).+Warthin tümörü-malign tümörler aras&#

3 29;nda ortalama-maksimum-göreceli ADC i
29;nda ortalama-maksimum-göreceli ADC için istatistiksel anlaml farkllk saptanrken (ADCortalama:[p:0,015], ADCmaksimum:[p:0,002], ADCgöreceli:[p:0,025]), minimum ADC için fark saptanmamtr (p:0,215 / Mann-Whitney-U).+ Foliküler lenfoma-dier malign tümörler arasnda ortalama-maksimum-göreceli ADC için istatistiksel anlaml farkllk saptanrken (ADCortalama:[p:0,025], ADCmaksimum:[p:0,015], ADCgöreceli:[p:0,035]), minimum ADC için fark saptanmamtr (p:0,518 / Mann-Whitney-U). Tablo 4.Tümör gruplarnda ölçülen ADC deerleri Tümörler PAWATotalOlgu Says a) PA: pleomork adenom; WA: Warthin tümörü; BHA: bazal hücreli adenom; Kist: lenfoepitelyal kist; B.Sit.: benign sitoloji; AKa.: adenokarsinom; SHK: skuamöz hücreli b) Baskn: hipeintens baskn/hipointens içeren, çeren: hiperintens içeren/hipointens baskn Tablo 3.Tümör alt gruplarnn T1-T2 sinyal özellikleri 64 Toplam 60 hastann (39 erkek, 21 kadn) 60 tümörü deerlendirildi. Ortalama ya 59 (±14,18-86)’du. Ortalama lezyon boyutu 26 (±10, 11-61) mm idi. Tümörlerin 38 tanesin60 tümörün 48 (%80)’i benign, 12 (%20)’u malign tanlyd. Benign tümörler içerisinde en sk rastlanan Warthin tümörü (n:25, %42) ve pleomork adenom (n:15, %25)’du. Dier benign tümörler bazal hücreli adenom (n:1, %2), lenfoepitelyal kist (n:1, %2) ve (%12) tanesi bilateraldi. Tümörlerin çounlu(%62), (Tablo 2).Tüm tümörler içinde T1 sinyali arlkl olarak baskn/hipointens içeren (%35) ve hiperindeydi. En sk iki benign tümör: 25 Warthin tümörü’nün 16 (%64)’snda hiperintes içeren/hipointens baskn, 15 pleomork adenomun içeren baskn T2 sinyali görüldü (Tablo 3). Tüm tümörler için ortalama, minimum, maksimum ve göreceli ADC deerleri bulundu. Klinik pratikte de daha skça kullanlan ortalama ADC deeri benign tümörlerde /s, malign tümörlerde /s, Warthin tümöründe /s, pleomork adenom/s bulundu. Tüm tümör gruplarnda ADC deerleri tablo 4’te özetlenmitir. Bening-malign tümör gruplar tistiksel anlaml farkllk saptand (ADCortalama:[p:0,0005], ADCminimum:[p:0,013], ö-li:[p:0,009] / Student T Test). En sk iki Türk Radyoloji Derg 2017; 36: 60-8 I Seçilen tümör gruplarnda ROC analizi grakleri Resim 3. Pleomork adenom ve Warthin tümörünün MR sinyal özellikleri; 1) Pleomork adenom (PA): T1 heterojen hipointens, T2 hiperintens baskn/hipointens içeren karma sinyal. Kistik baskn nodüler/septal bileen içeren tipik PA görünümü.2) Warthin tümörü: T1 heterojen hipointens, T2 hiperintens baskn/hipointens içeren karma sinyal. Warthin tümörünün kistik bileeni büyüdükçe PA’ya benzemektedir.3) Sr

4 asyla lenfoepitelyal kist ve pleomo
asyla lenfoepitelyal kist ve pleomork adenom: küçük PA’larda ayrt edilemeyebilen nodüler/septal bileen kist ile karmasna sebep olabilir.4) ki farkl Warthin tümörü: Warthin tümörünün kistik bileeni deiken boyutlardadr; boyutu küçüldükçe malign tümörle karabilir. Ortalama ADCPleomork adenomWarthin TümörüEAA: eri altndaki alan; CI: Condence Interval (güven aral), PPD: pozitif prediktif deer, NPD: negatif prediktif deer Tablo 5. 65 benign tümör olan Warthin tümörü-pleomork adenom arasnda ADC’nin tüm alt tand (ADCortalama:[p:0,001], ADCminimum:[p:0,002], ADCmaksimum:[p:0,001], -ney-U). Warthin tümörü-malign tümörler arasnda ortalama-maksimum-göreceli ADC ken (ADCortalama:[p:0,015], ADCmaksimum:[p:0,002], ADCgöreceli:[p:0,025]), minimum ADC için fark saptanmamtr foma-dier malign tümörler arasnda ortalama-maksimum-göreceli ADC için istatistiksel anlaml farkllk saptanrken (ADCortalama:[p:0,025], ADCmaksimum:[p:0,015], ADCgöreceli:[p:0,035]), minimum ADC için ney-U), (Tablo 4).Benign-malign ve Warthin tümörü-pleomoradna skça kullanlan ortamla ADC deeri lign tümörleri ayrmada ortalama ADC için Pleomork adenom ile Warthin tümörünü ayrmada ortalama ADC için optimal eik deer /s alnrsa bu deer üzerinde tümörün pleomork adenom olma özgüllüü %70, duyarll %100, PPD %65, NPD %100 bulundu (Resim 4, Tablo 5).Tartmau anda en iyi tedavi yöntemidir. Operasyon öncesi tümörü tanmak cerrahi yöntemin karar ve olas komplikasyonlar ön görmek için gereklidir. nce ine aspirasyonu parotis bezi kitleleri için standart bir tan yöntemi olarak t bir tan yöntemi olarak ö-neyimli sitologlar tarafndan gerçekletirildi-inde, yüksek bir tansal doruluk oranna sa-hip olmasna karn birçok alt histolojik grubu olan parotis tümörlerinin birbirinden ayrm çou zaman güçtür [14, 15]. US klavuzlu-unda kesici ine biyopsisi ve intraoperatif biyopsi tansal doruluu daha yüksek ancak daha invaziv ve maliyetli dier metotlardr metotlardr ’-dan tek bana MRG’nin yeterli olabileceine dair çalmalar bildirilmitir [18]. Fassnacht ve ark. yapt tek merkezli geriye dönük 178 178 Manyetik rezonans görüntüleme (MRG), parotis tümörlerinin tipini, yerini, yaylmn, komu oluumlarla olan ilikisini, varsa elik eden ek patolojileri göstermede en duyarl en duyarl -siyonel MRG’de malign tümör için daha sk görülen belirsiz ve düzensiz snr, olas bez , olas bez

5 22]. T2 hipointensite ve inhomojenite ma
22]. T2 hipointensite ve inhomojenite malign malign üööolarak homojen bir sinyal younluuna sahip olma eiliminde olmasna ramen, hemoraji ve kalsikasyon maligniteyi taklit eden hetero-jen bir görünüme neden olabilir [3]. Bizim ça-lmamzda 12 malign tümörün 4 (%33)’ünde belirsiz-düzensiz kenar, 7 (%58)’sinde T2 na morfoloji ve sinyal özellikleri malign-benign ayrmnda yeterli görünmemektedir.arttrsa da gadolinyum içeren ilaçlarn vücutta rek tartmal hale gelmitir. Maliyet ve bilinen . Maliyet ve bilinen salayacak yeni MR tekniklerini gelitirme ihtiyacn gündeme getirmitir.de kantitatif deerlendirme salayarak son yllarda önemini arttrmtr. Yuan Y. ve ark. . ve ark. ’üöüzamanl bir çalmada konvansiyonel MRG bulgularnn benign-malign ayrmndaki etkinliini kyaslamlardr. Konvansiyonel MRG’ye eklenen kontrastl serilerin tansal kaliteyi arttrmadn, DAG’nin ise artmasnda etkin olduunu bildirmilerdir. Bizim çalmamza dahil olan tetkiklerde, kontrastl seriler olmasna karn, uygulanan kontrast tekniklerindeki farkllk nedeniyle deerlendirme kapsamna alnmam; çalma, morfoloji ve DAG’nin tansal etkinlii üzerine kurgulanmtr.Tükürük bezi tümörleri nadir görülür. Saptanan tümörlerin çou benindir. Bening tümörler içerisinde en sk görülen pleomork adenom, ardndan Warthin tümörüdür [28, 29]. Mevcut le göz önünde bulundurulmaldr. Pleomork adenom iyi snrl, düzgün ya da haf lobule kondroid alanlar içeren kitle olarak görülür. pointens olarak görülür. Warthin tümörü ise iyi kistik komponent içeren kitle olarak görülür. de olas kistik bileeni T2 hiperintens olarak olarak çkendine özgü morfolojik özellikleri olan bu iki tümörü ayrmada özellikle T2 sinyalinin faydal olduuna dair yaplan çalmalar mevcuttur. Eiji M. ve ark. yapt bir çalmada sinyali kantitatif olarak ölçerek pleomork adenomdaki T2 parlaklnn, Warthin tümörü ve malign tümörlere göre önemli ölçüde yüksek olduunu bulmulardr [33]. Tsushima Y ve ark. yapt baka bir çalmada kitle T2 mork adenom olduunu bildirmilerdir [32]. ken miktardaki T2 hipointens bileenle beraber bu iki tümör yapsnn daha ayrntl tanmlanmas gerektiini düünmekteyiz. Bu karma pleomork adenomun 13 (%87)’ünde hiperintens baskn/hipointens içeren, 25 Warthin tümörünÃ

6 ¼n 16 (%64)’snda hipointens ba
¼n 16 (%64)’snda hipointens baskn/hiperintens içeren sinyal yaps görüldü (Tablo olarak T2 hiperintens baskn sinyalin, karma yapdaki kitlelerde, öncelikle pleomork adenomu düündürmesi gerektii gözlemledik. Dokuz tane Warthin tümörünün 7’si (%28) pleomork adenom ile 2’si (%8) malign tümörle karmtr. Bunun sebebi Warthin tümöründe olabilir. Elik eden kistik bileen büyüdükçe yaps pleomork adenoma benzemektedir yonel MRG bulgular olmadnda, malign tümörle karabileceini gözlemledik. Dier Türk Radyoloji Derg 2017; 36: 60-8 66 hipointens, T2 pür hiperintens olmasyla ön nsnda daha düük ihtimal ile plemork adebenign tümörü düündürmütü. Lipom ise T1 layca tannd. Dokuz malign tümörün 7’sinin (%78)’ti. Kontur düzensizlii ve belirsiz snr larn bulunmamasnda bata Warthin tümörü artabilmektedir.dr. DAG, dokularn ekstrasellüler/ekstravasketindeki bölgesel farkllklar kullanr. Yüksek oranda hücresel dokularda (örnein lenfoma, karsinoma ve apse) hücre d alann kompakt yaps, su moleküllerinin hareketinde artan engele neden olmakta ve bu tür dokularda ortaya çkan su difüzyonunun “kstl” olduu söylenmektedir. Tersine, difüzyonun “serbest” olduu söylenen nekrotik veya sv dolu (örnehareketi vardr. Bu nedenle, farkl dokulardaki difüzyon özellikleri, doku hücresellii ve bilgi salar [34, 35]. ADC (“apparent diffusion coefcient”: görünen difüzyon katsayözelliklerinin ölçülebilir parametresidir. ADC, gösterir. Yaplan çalmalarn birçounda beaplan çalmalarn birçounda be18, 36, 37]. Literatürde farkl ortalama deerler olsa da ortak kanaat çalmamzla ayrmnda faydal olduu yönündedir. Buna karn Matsushima N. ve ark. (2007, 32 da ortalama ADC deerini malign tümörde �(p0,05). Hücre d bileenlerin artmasyla ADC deerinin arttn ve bunun tek bana nucuna varmlardr [38]. Habermann C.R. malign) yapt çalmada pleomork adel farkllk olmadn bildirmilerdir [12]. Bu örtümeler için olas açklama, ADC’nin doku mikro yaps, zyolojik durumu ve hücresellie tümör seçimi ve hasta kaynakl dier faktörlerden de etkilenmesi olabilir. Çelebi ve ark. bildirmilerdir [39]. Bizim çalmamzda ise benign-malign ayrmnda ortalama ADC için nda bu deer altnda malign olma duyarrak kalmaktadr. Bunun

7 sebebi dier benign terebilen ancak
sebebi dier benign terebilen ancak benign olan Warthin tümörü olabilir. Çalmamzda yer alan 25 Warthin den küçük bulundu. Öte yandan bu deer / Mann-Whitney-U). Çalmamzda yer alan malign olgularn 1/3’ünü lenfoma olgular oluturmaktayd. Dier sk görülen malignite[40]. Bu çalmada da dier malign olanlardan bile daha düük ADC deerlerine sahip lenfoma, malign tümör ortalama ADC deerill keskinletirmi olabilir.Pleomork adenom ve Warthin tümöründeki histopatolojik yapnn temeli ADC haritasna da yansmaktadr. Pleomork adenomda görülen yüksek ADC deerinin, Warthin tümörü da baarsn gösteren çalmalar mevcuttur. ADC’nin etkili olduunu bildirmilerdir [13, benzeyen sonuçlar bulunmutur. Bu iki tümörü ayrmak için 1,4x10/s’lik ortalama üzerinde pleomork adenom olma duyarll olarak bulundu. Warthin tümörünün deiken masnda yine etkili olmu olabilir.Bahsi geçen bu çalmalarda kullanlan ortalama ADC deeridir. Dier ADC parametreparametre-t olan maksimum ADC ise hücreselliin en az olduu, ekstrasellüler sv younluunun en yüksek olduu alan gösterir. Meme ve beyin lign ayrm ve tümör derecelendirmesinde etmesinde etçortalama ADC’ ye ek olarak, literatürde benancak birbirlerine anlaml üstünlüü bulunamamtr.saysnn az oluudur. Bunun ötesinde DAG, . Bunun ötesinde DAG, 46]. SE-EPI (spin echo- echo planar imaging), düük uzaysal çözünürlük ve zayf SNR (sig-nal-to-noise ratio) ile snrl görüntü kalitesi sa-lar ve bulanklatrma, gölgelenme gibi çeitli artefaktlara açktr. Ayrca kantitatif ADC deerlerinin tekrarlanabilirlii de sorgulanmtr. itii bildirilmitir. Bununla birlikte, bu önemli biyo-belirleteci “standardize” etmek için büyük çaba sarf edilmitir [47].le pleomork adenomu, ardndan Warthin lign tümörü tanmada yararl olabilmektedir. Eklenen ADC non-invaziv, kontrast madde gereksinimi olmadan tansal kaliteyi arttran güçlü bir yardmc olarak yerini korumaktadr. Görüntülemeyle tümör özelliklerinin öngörülebilmesi gelecekte cerrahi pratiine katk salayabilir. Geni olgu serileriyle yaplm çalmalarla bilgilerin arttrlmasna ve mevcut bilgilerin dorulanmasna ihtiyaç vardr.dan dolay hasta onam alnamamtr.Hakem Deerlendirmesi:Türk Radyoloji Derg 2017; 36: 60-8 67 Yazar Katklar: Fikir - C.Z.K.; Tasarm - C.Z.K.; Denetleme

8 - C.Z.K.; Kaynaklar - C.Z.K., A.T.; Malz
- C.Z.K.; Kaynaklar - C.Z.K., A.T.; Malzemeler - A.T., R.Ö.; Veri Toplanmas ve/veya ilemesi - A.T., R.Ö.; Analiz ve/veya Yorum - C.Z.K., A.H., R.Ö.; Literatür taramas - A.T., R.Ö.; Yazy Yazan - C.Z.K., A.T.; Eletirel nceleme - C.Z.K., A.T. Yazarlarn beyan edecek çkar çatmas yoktur. Yazarlar bu çalma için nansal destek almadklarn beyan etmilerdir.Seifert G, editor. Histoligical Typing of Salivary Gland Tumors. Germany: Springer-Ver[CrossRef]Pinkston JA, Cole P. Incidence rates of salivary study. Otolaryngol Head Neck Surg 1999; [CrossRef]Lee YY, Wong KT, King AD, Ahuja AT. Imaging of salivary gland tumours. Eur J Radiol [CrossRef]Boccato P, Altavilla G, Blandamura S. Fine-needle aspiration biopsy of salivary gland lesions: a reappraisal of pitfalls and problems. [CrossRef]nosis of swellings in the salivary gland regi[CrossRef]Behzatolu K, Bahadir B, Kaplan HH, et al. Fine agnostic problems and 2 uncommon cases. Acta [CrossRef]Freling NJ, Molenaar WM, Vermey A, et al. [CrossRef]Eida S, Sumi M, Sakihama N, Takahashi H, Nakamura T. Apparent diffusion coefcient mapping of salivary gland tumors: prediction of the benignancy and malignancy. AJNR Am Habermann CR, Gossrau P, Graessner J, et al. Diffusion-weighted echo-planar MRI: a valuable tool for differentiating primary parotid gland [CrossRef]Yoshino N, Yamada I, Ohbayashi N, et al. Salivary glands and lesions: evaluation of apparent diffusion coefcients with split-echo diffusion-weighted MR imaging-initial results. [CrossRef]Motoori K, Yamamoto S, Ueda T, et al. Inresonance ndings. J Comput Assist Tomogr [CrossRef]Habermann CR, Arndt C, Graessner J, et al. Diffusion-weighted echo-planar MR imaging of primary parotid gland tumors: is a prediction of different histologic subtypes possible? AJNR Am [CrossRef]Boccato P, Altavilla G, Blandamura S. Fine-niddle aspiration biopsy of salivary gland [CrossRef]Stewart CJ, MacKenzie K, McGarry GW, salivary gland: a review of 341 cases. Diagn [CrossRef]Klijanienko J, Vielh P. Fine-needle sampling of salivary gland lesions.IV. Review of 50 cases of mucoepidermoid carcinoma with histologic correlation. Diagn Cytopathol 1997; 17: 92-[CrossRef]core needle biopsy. Int J Oral Maxillofac Surg [CrossRef]Howlett DC, Skelton E, Moody AB. Establisneedle aspiration cytology, ultrasound-guided core biopsy, and intraoperative frozen sec[CrossRef]Yerli H, Aydin E, Haberal N, et al. Diagnoresonance imaging including diffusion-wetology: a comparative study. Dentomaxillofac [CrossRef]Fassnacht W, Schmitz S, Weynand B, et al. Pitfalls in preoperative work-up of parotid Koyuncu M, Sesen T, Akan H, et al. Compatumors. Otolaryngol Head Neck Surg 2003; [CrossRef]Christe A, Waldherr C, Hallett R, Zbaeren P, Thoeny H. MR imaging of parotid tumors: [CrossRef]Som PM, Biller HF. High-grade malignancies of the parotid gland: identication with MR imaging. Radiology 1989; 173: 823-6. [CrossR

9 ef]Teresi LM, Lufkin RB, Wortham DG, Abe
ef]Teresi LM, Lufkin RB, Wortham DG, Abemayor E, Hanafee WN. Parotid masses: MR imaging. [CrossRef]When, How. Radiographics 2006; 26: [CrossRef]Krishna Juluru, Jens Vogel-Claussen, KatarzPractices, and Imaging Techniques to Maximize Patient Safety. Radiographics 2009; 29: [CrossRef]on contrast media. 2010. Available from: URL: https://www.nxtbook.com/nxtbooks/Yuan Y, Tang W, Tao X. Parotid Gland Lesions: Separate and Combined Diagnostic Value of Conventional MRI, Diffusion- Weighted Imaging and Dynamic Contrast Enhanced MRI. Br J Radiol 2016 Feb 19. doi: 10.1259/bjr.20150912. [CrossRef]Araya J, Martinez R, Niklander S, Marshall salivary gland tumours in Valparaiso, Chile. [CrossRef]Pinkston JA, Cole P. Incidence rates of salivary study Otolaryngol Head Neck Surg 1999; [CrossRef]Batsakis JG. Tumors of the major salivary glands. In: Batsakis JG, editor. Tumors of the head and neck, clinical and pathological considerations. Ikeda K, Katoh T, Ha-Kawa SK, et al. The Tsushima Y, Matsumoto M, Endo K, Aihara T, Nakajima T. Characteristic bright signal of [CrossRef]Matsusue E, Fujihara Y, Matsuda E, et al. Differentiating parotid tumors by quantitative signal intensity evaluation on MR imaging. Clin Imaging 2017 Jul 4. doi: 10.1016/j.clinimag.2017.06.009. [CrossRef]Taouli B, Koh DM. Diffusion-weighted MR imaging of the liver. Radiology 2010; 254: [CrossRef]Bammer R. Basic principles of diffusion-weigh[CrossRef]Lyng H, Haraldseth O, Rofstad EK. Measurement of cell density and necrotic fraction in human melanoma xenografts by diffusion we[CrossRef]Wang J, Takashima S, Takayama F, et al. diffusion-weighted echo-planar MR imaging. [CrossRef]Matsushima N, Maeda M, Takamura M, Takeda K. Apparent diffusion coefcients of benign and malignant salivary gland tumors. [CrossRef]Celebi I, Mahmutoglu AS, Ucgul A, Ulusay SM, Basak T, Basak M. Quantitative diffusiTürk Radyoloji Derg 2017; 36: 60-8 68 [CrossRef]Vidiri A, Minosse S, Piludu F, et al. Cervical of apparent diffusion coefcient help to difcal primary tumor? Radiol Med 2018 Sep 8. y tumor? Radiol Med 2018 Sep 8. ahead of print] [CrossRef]Fruehwald-Pallamar J, Czerny C, Holzer-Fruehwald L, et al.Texture-based and diffusilesions on MR images at 3.0 Tesla. NMR [CrossRef]Yabuuchi H, Matsuo Y, Kamitani T, et al. Parotid Gland Tumors: Can Addition of Dif[CrossRef]Hirano M, Satake H, Ishigaki S, et al. Diffusirison of diagnostic performance using various apparent diffusion coefcient parameters. AJR Am J [CrossRef]parent diffusion coefcients in the evaluation [CrossRef]Koh DM, Collins DJ. Diffusion-weighted MRI oncology. AJR Am J Roentgenol 2007; 188: [CrossRef]Baliyan V, Das CJ, Sharma S, Gupta AK. Diffusion-weighted imaging in urinary tract lesions. [CrossRef]Sasaki M, Yamada K, Watanabe Y, et al.Variability in absolute apparent diffusion coefcient values across different platforms may be substantial: a multivendor, multi-institutional comparison study. Radiology 2008; 249: [CrossRef]Türk Radyoloji Derg 2017; 36: 6